De overheid nam verschillende maatregelen om de COVID-19 crisis te bedwingen. Die zijn nodig, maar tegelijk maken mantelzorgers zich ongerust over wat nog mag en wat niet. Mantelzorgorganisatie Steunpunt Mantelzorg en thuiszorgorganisatie i-mens vragen duidelijke en werkbare richtlijnen voor deze belangrijke groep van niet-professionele verzorgers.
Mantelzorgers zorgen voor iemand die zorg en ondersteuning nodig heeft omwille van ouderdom, handicap, ziekte of psychische of andere kwetsbaarheid. Zij doen bijvoorbeeld boodschappen, brengen eten of gaan naar de apotheek voor die persoon. Mensen vragen zich nu af: ‘Kan ik deze taken nog doen? Hoe moet ik mijn mantelzorg bewijzen als de politie me tegenhoudt?’.
Op dit moment bestaat er geen attest of statuut dat mantelzorg bewijst. Dat is ook niet nodig. Volgens de overheidsrichtlijnen mag je je nog steeds verplaatsen om kwetsbare mensen, mensen met zorgbehoefte of ouderen te helpen. Je mag dus nog steeds boodschappen doen voor je oudere buurvrouw, je vader die thuis woont helpen bij het wassen of de was gaan ophalen en afzetten bij je partner die in het woonzorgcentrum verblijft. Sterker nog, mantelzorg is meer dan ooit belangrijk tijdens deze crisis. Heel veel mensen rekenen op de hulp van familie, vrienden en buren om deze periode door te komen. Het is uiteraard ook als mantelzorger belangrijk de hygiënemaatregelen van de overheid te volgen. Voor je eigen veiligheid en die van je zorgvrager.
Als mantelzorgvereniging en thuiszorgorganisatie engageren Steunpunt Mantelzorg en i-mens zich om mantelzorgers zo goed mogelijk te informeren en te ondersteunen. Ondanks onze inspanningen merken ze dat er op het terrein veel onduidelijkheid leeft. Niet alleen bij mantelzorgers, maar ook bij instanties en voorzieningen zoals woonzorgcentra, assistentiewoningen, politie en gemeentes.
Naomi De Bruyne, coördinator van Steunpunt Mantelzorg: “We zien dat sommige organisaties en zelfs gemeentes een eigen attest voor mantelzorgers maken. Goed bedoeld uiteraard, maar dat maakt de situatie complex. En zijn die documenten rechtsgeldig? Stoppen deze aan de gemeentegrens? Waar vragen we die aan? De kakofonie aan regels en attesten is onhoudbaar. Zo geraakt niemand er nog wijs uit. Niet in het minst de mantelzorgers. ”
Steunpunt Mantelzorg en i-mens vragen daarom duidelijkheid voor mantelzorgers. Karin Van Mossevelde, Algemeen Directeur bij i-mens, ziet daarvoor twee pistes: “Ofwel komt er een algemeen en rechtsgeldig attest voor alle mantelzorgers, ongeacht of de zorgvrager thuis, in een woonzorgcentrum of over de gemeente- of zelfs landsgrenzen verblijft. Met een duidelijke definitie van wat we onder mantelzorg en essentiële hulp verstaan, zonder extra administratie voor mantelzorgers en met aandacht voor de diversiteit aan mantelzorgsituaties. Ofwel is er geen attest voor mantelzorgers, maar wel duidelijke communicatie over welke zorg en ondersteuning gegeven kan en mag worden. Die communicatie moet dan door alle betrokken instanties en organisaties onderschreven en gevolgd worden. Ook de politie moet duidelijke richtlijnen krijgen over wat mag en wat niet in het kader van mantelzorg.”
