Een nieuw gedicht van onze huisdichter en mantelzorger.
mantelzorger, het is je taak die wordt niet makkelijker vaak elke dag opnieuw in het "gareel" wolken grijs, of zonneke geel schouders met extra last een taak die niet écht bij je past je doet je best, het lukt of faalt van zonsopgang tot ze weer daalt en soms, dan "hang" je ook eens door en stelt je vragen: "waarom? waarvoor?" doch d' ander wacht, je moet vooruit je wringt je energie weer uit en ligt je hoofd eindelijk op 't kussen je lijf stijf en moe, ook ergens tussen nog draait je laatste gedachte erheen 'd ander slaapt en is ook alleen en wat wordt het morgen? laat die voor zichzelf even zorgen er moet nu hard gewerkt vannacht aan energie voor dàn, en kracht
knuffels voor allen die tenminste eerlijk proberen
knuflolino
Over de mantelzorger die het gedicht schreef
Ze omschrijft zichzelf als iemand met een groot hart, soms te groot. Dat is medisch vastgesteld, vertrouwt ze ons toe. Altijd raakt ze je met haar liefde voor mantelzorgers. Ze schuwt daarbij de ruwe kanten van mantelzorg niet. Tegelijkertijd ontmoet je in haar gedichten een warme en lichte taal vol van poëzie en humor.
Als Steunpunt Mantelzorg willen wij een platform bieden aan mantelzorgers om hun stem te laten horen. De standpunten en schrijfsels van gastbloggers vertegenwoordigen hun opinie en ervaring.
