Een nieuw gedicht van onze huisdichter en mantelzorger, met mooie eindejaarswensen.
Van oud naar nieuw we halen het wel
Al is ’t in ons geval geen kinderspel
Ons rugzakje is soms nogal zwaar
Doch, jawel we spelen dat wel weer klaar
En wie onder onze vleugels zitten
Mogen van ons dààr blijven klitten
Samen die winterevening over
Met feestdagen en wensen te over
Onze liefde wordt immers nooit moe
Al slaat het jaar dan zijn deurkens toe
Met een brandnieuw exemplaar voor de deur
Breken we samen elke saaiheid en sleur
Zelfs als we mekaar niet kennen
Ben ik er aan gaan wennen
We staan in onze zorg niet alleen
We hebben onze zorg zelfs gemeen!
Dus ook jij hebt van mij en knuffel verdiend
Jawel jij! Mijn onbekende vriend.
knuflolino
Over de mantelzorger die het gedicht schreef
Ze omschrijft zichzelf als iemand met een groot hart, soms te groot. Dat is medisch vastgesteld, vertrouwt ze ons toe. Altijd raakt ze je met haar liefde voor mantelzorgers. Ze schuwt daarbij de ruwe kanten van mantelzorg niet. Tegelijkertijd ontmoet je in haar gedichten een warme en lichte taal vol van poëzie en humor.
Lees haar andere gedichten:
Als Steunpunt Mantelzorg willen wij een platform bieden aan mantelzorgers om hun stem te laten horen. De standpunten en schrijfsels van gastbloggers vertegenwoordigen hun opinie en ervaring.
