Categorie: Gedicht

Gedicht

Posted by on in Gedicht

Mantelzorger,

Hoe jij zo intensief voor een ander zorgt, woorden schieten tekort.
Hoe je de mantel der liefde om hun schouders hangt en je er zo naar verlangt voor je geliefde te zorgen, zegt veel over jezelf.

Steeds klaar te staan, dag en nacht als het moet,
En hoe je het doet!
Met zorg en veel liefde, door geduldig te zijn, bij alle verdriet en alle pijn.
De persoon die je onder je vleugels neemt, weet soms niet wat het van je vergt, maar je doet het toch maar.
Ik bewonder jullie, echt waar!

Dank aan alle mantelzorgers op de hele planeet voor de mensen die het nodig hebben.
Die gelukkig zijn met jou in hun buurt.
Die iedere keer als jullie langskomen langs hun gordijntje gluren.
Een glimlach tovert op hun gezicht en dankbaarheid uitstralen.
Dank aan jullie die er zijn voor de mensen die niet meer zonder jullie zouden kunnen zijn.

Venneman Karine

 

Juliette Van Espen: mijn gedicht over dementie

Posted by on in Blog, Gedicht

ELEGIE.

Het doet zo’n pijn
als we samen zijn
en je me niet meer kent,
of niet weet wie of waar je bent.

Dat maakt me zo triest en machteloos boos
en dan word ik soms zo wanhopig moedeloos.
Want jij bent jij niet meer
en dat doet zo’n zeer.

Je loopt aarzelend en krom.
Je vindt jezelf dom,
omdat er vanalles niet meer gaat,
en dan word je kwaad.

Het is alsof die vreselijke dementie
je heeft verplaatst in een andere dimensie.
Twee werelden die elkaar soms nog raken
en waar we dan weer even contact kunnen maken.

Al is het maar een enkele keer.
Dan ben ik zo blij want je kent me weer.
En plots kom je met een grap, een lach
of een gevatte kwinkslag

Dan zie ik jou weer helemaal in je ogen
en dat doet telkens mijn tranen weer drogen.
Want ik weet dat je me graag ziet,
al weet je het zo dikwijls zélf niet.

Maar plots lijkt het of ik in je ogen verander
en dan zie je ineens een ander
en loop je weer verward rond, op zoek….
door die verdomde Lewy Body vloek

Maar je weet dat ik nog altijd van je hou,
en dat zo lang er nog en stukje in zit van jou
ik je nooit helemaal kan en zal wegdoen,
want dat heb ik je beloofd toen !

Al hebben we nu nog elkaar,
toch weegt de eenzaamheid soms zò zwaar.
Dan ween ik nog maar eens de ogen uit m’n kop.
En krabbel daarna gewoon terug rechtop…..

Ik mis je zo….

Mantelzorggedicht: de zorg van een mantel

Posted by on in Gedicht

Dit gedicht is geschreven door Laure Lagast. Haar gedicht werd geselecteerd voor de mantelzorggedichtenwandeling in Brugge. Deze wandeling, doorheen de stad Brugge, wordt georganiseerd door het het Brugs Mantelzorgnetwerk

Gezocht: mooie woorden voor mantelzorgers.

Posted by on in Blog, Gedicht, Nieuws

Mantelzorg gedichtenwandeling 2022.

Op donderdag 23 juni 2022 is het de Dag van de Mantelzorg. Op die dag zetten we iedereen in de schijnwerpers die belangeloos en vaak onzichtbaar, zorg biedt aan iemand uit de omgeving.

De Mantelzorg Gedichtenwandeling van 2021 was een groot succes. Daarom willen we het feest dit jaar extra glans geven en Brugge opnieuw vullen met mooie woorden. We nodigen dichters, mantelzorgers en Bruggelingen uit om in hun pen kruipen!

Hoe beleef jij de zorg voor een ander die je dierbaar is? Wat betekent mantelzorg voor jou? Hoe kijk jij naar nabijheid, troost, verdriet en rouw? Zeg het met een gedicht, of giet het in een creatief tekstje en deel het met ons. Inzendingen zijn maximaal 10 regels lang. Je mag schrijven in het Nederlands, maar net zo goed in sappig dialect.

Een selectie van de gedichten krijgt een plek in de Brugse binnenstad, langs een nieuwe “Mantelzorg Gedichtenwandeling”. Je kunt het parcours volgen van 20 juni tot 3 juli en tijdens het Stadsfestival Knooppunten, van 17 tot 24 september. Alle gedichten krijgen ook een plekje op de website van Stad Brugge.

Laat je creativiteit de vrije loop en bezorg ons je tekst vóór 19 april op gedichtenwandeling.brugge@gmail.com.
Want elke mantelzorger verdient de mooiste woorden.

Meer info over de initiatieven voor mantelzorg in Brugge? Kijk op www.brugge.be/mantelzorg  

Gedicht van een mantelzorger

Posted by on in Blog, Gedicht

Gedicht:

 

Mijn vrouw leeft in het nu, 
Soms vind ik dat een beetje cru.

Haar gedachten bezigen één enkel moment, 
En dat is iets wat nooit, nooit went.  

Iedere stonde, elke dag weer, 
Het gelijkt gewoontjes, ik relativeer. 

Ieder dierbaar moment beleeft ze in het nu, 
Zo gaat dat altijd maar door, continu. 

 Schat wat eten we vandaag, 
Is een steeds weerkerende vraag.

 Toch vertel je het haar elke keer, 
Elk kwartier opnieuw, zo ongeveer.

 Haar ‘nu’ heeft altijd heel korte tellen, 
Haar toekomst kan je zo voorspellen. 

 Maar ook het verleden is weg, 
Dit hoeft geen verdere uitleg.

 Maar mooi is mijn leven als ze bij me is, 
Even niet samen is voor haar een groot gemis. 

 In mijn hoofd bewaar ik een uitvoerige bib, 
Met fijne herinneringen, sommigen met rode stip. 

 Dat is wat een portie liefde met je doet, 
Liefde brengt flinkheid en veel moed. 

Voor haar ben je ’t klokje rond paraat, 
Omdat je als vanzelfsprekend in de ander opgaat.

Staf Horemans

Gedicht van een mantelzorger

Posted by on in Blog, Gedicht

Een nieuw gedicht van een mantelzorger!

Het gedicht is geschreven door Debora Kyndt. Ze is één van de vele mantelzorgers die een gedicht hebben doorgestuurd voor de gedichtenwandeling in Brugge. Vanaf de Dag van de Mantelzorg (23 juni) tot 7 juli kan je deze gedichten lezen tijdens een heuse mantelzorggedichtenwandeling. Kaartjes met de route voor de wandeling kan je vinden in de buurtcentra, het Huis van de Bruggeling, de toeristische dienst en de bibliotheek (hoofdbib en filialen)!

Meer info via: Brugge viert Dag van de Mantelzorg met mooie woorden voor mantelzorgers – Stad Brugge

 

Je zorg voor mij
is zoveel meer dan
dat wat je doet.

Je aanwezigheid, warmte,
de grootsheid van je
hart, zo diep rakend.

Ik voel me gedragen,
graag gezien, gewaardeerd.
Je helpt me stralen.

Je geeft je hart voor
mij. Ik kan je daar niet
genoeg voor bedanken.

Debora Kyndt